Een tropische nacht is altijd vol geluiden. Het constante getsjirp van de krekels. Blaffende honden en zo nu en dan een late brommer. Dan zijn er de hanen die om middernacht kraaien en die om 4 uur wakker worden.

En in de regentijd de enorme onweersbuien met donderslagen en weerlicht. Dit wordt nog versterkt door de echo’s van de bergen aan de overzijde van de Mekong.

Als je aan deze geluiden gewend geraakt bent, slaap je er rustig door heen. Ik heb 6 jaar lang zonder problemen met open ramen geslapen.

Op een droge nacht werd ik om een uur of 3 door een enorme knal gewekt. Omdat ik dacht dat het een enkele donderslag was, draaide ik mij om en sliep rustig verder. De volgende ochtend vroeg ik mijn Laotiaanse collega die in het zelfde dorp woonde , of hij de knal ook gehoord had. Dat was het geval, maar het was geen donderslag geweest maar een staaf dynamiet. Het bleek dat een jaloerse echtgenoot wist dat zijn vrouw met haar minnaar in een huis in ons dorp sliepen (of juist niet sliepen).

De Laotiaanse huizen staan op palen zodat je er zo onderdoor kunt lopen. De boze echtgenoot die bij een wegenbouw bedrijf werkte, waar het niet zo moeilijk was om een staaf dynamiet te bemachtigen, wist kennelijk precies waar de slaapkamer was.

Zonder scrupules bevestigde hij de staaf onder de plek waar hij zijn ontrouwe echtgenote vermoedde en ontstak hij de lont. Het resultaat was een volledig verwoest (houten) huis en tweede dode minnaars. In welke gedaante deze twee in een volgend leven op aarde zullen terugkeren, blijft een grote vraag